Chapter 445: Dec

สวัสดีเดือนธันวาคม
จะสิ้นปีอีกแล้ว
หนึ่งปีนี่มันผ่านไปไวจังเลยแฮะ

ช่วงนี้อากาศเย็นลงมาหลายวันแล้ว ห้างสรรพสินค้า ร้านรวงหลายแห่งเริ่มเปิดเพลงคริสมาส ก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้อะไร แต่วันหนึ่งช่วงที่อากาศเริ่มเย็นลง บรรยากาศก็ทำให้เราพลันนึกขึ้นได้ว่า ถ้าเป็นช่วงนี้เมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว เราคงคิดหาของขวัญปีใหม่ให้คนๆ นั้นสินะ? ใช่ มันเป็นแบบนั้น บรรยากาศทำให้เรานึกถึงเรื่องของตัวเองเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา

คนๆ นั้น คนพิเศษ ที่เรานึกถึงอยู่ตลอดเวลา อยากทำให้มีความสุข อยากคอยดูแลอยู่ข้างๆ แต่สุดท้ายแล้วก็เป็นเราที่คิดไปเองฝ่ายเดียว

มันเศร้า แต่พอนึกถึงแล้วมันก็เจอความสุขที่ปนอยู่ในเหตุการณ์เหล่านั้นด้วย
เราสนุกมากที่ได้หาของขวัญให้เค้า ได้คิดว่าจะเอาของขวัญไปให้ยังไง
มีความสุขที่ได้เห็นเค้ารับของขวัญไปด้วยรอยยิ้ม พร้อมคำว่า “ขอบคุณ” กลับมา
มันเป็นช่วงเวลาที่เราชื่นใจมากจริงๆ

ปีนี้ หนาวกว่าปีก่อนๆ ยิ่งทำให้คิดถึง
แต่ก็เพียงชั่วครู่ชั่วยามเท่านั้นแหละ
เพราะว่าเราค่อยๆ ปล่อยเค้าออกไปจากใจได้มากแล้ว
มันก็ยังรู้สึกอยู่บ้างเวลามีเหตุการณ์หรือบรรยากาศมาสะกิด
แต่มันก็ไม่เจ็บปวดอีกแล้ว ไม่เศร้าอีกแล้ว เราเดินออกมาแล้ว และเค้าก็เดินจากไปแล้ว
พอสำนึกได้ว่าทุกอย่างมันจบลงแล้วจริงๆ มันก็ไม่มีอะไรที่ต้องมาค้างคาใจ

ช่วงนี้ ก็แค่มีคิดถึงขึ้นมาบ้าง เพราะอากาศมันพาไป ก็เท่านั้น

เราอยากมีความรักครั้งใหม่ ที่ไม่เจ็บปวดเหมือนเดิมอีก
มันจะต้องดีกว่าเดิม เรามั่นใจ แค่ตอนนี้ยังไม่เจอใครเลยนี่สิ 5555

ถ้าเป็นตอนนี้ล่ะก็ กล้าพูดได้เต็มปากเลยว่า อยากมีแฟนมาก 5555
เป็นตัวเองที่เปลี่ยนไปมากจริง ๆ
ต้องขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมานั่นล่ะ

แต่.. จริงๆ นะ
All I want for Christmas is You (ที่เป็นใครก็ไม่รู้นี่แหละ ฮ่าา)